In 1986 had ik reeds een eerste poging gewaagd, om deze marathon te volbrengen. Echter, door de extreme hitte die dag, hield ik het halverwege voor gezien. De extreme hitte en waarschijnlijk ook te weinig extra lange duurlopen waren de oorzaak van het vroegtijdig uitstappen uit de wedstrijd.

Na een heerlijke douche beleefde ik in 1986 op het terras van Restaurant de Baandert de rest van de wedstrijd. Voor mijn ogen zakte een loper in elkaar door de extreme warmte die dag, gelukkig zonder desastreuze gevolgen. Op dat moment wist ik, dat ik de juiste beslissing had genomen, om vroegtijdig de wedstrijd vaarwel te zeggen.

Op zaterdag de 20e juni viel om 17:30 uur het startschot voor de Masita Grensland Marathon 1987 bij de atletiekbaan van Unitas in de Baandert in Sittard. Dit keer had ik me wel goed voorbereid met vooral veel lang duur-werk. In Nieuwstadt werd ik aangemoedigd door plaatsgenoten, die langs het parcours stonden.

In Schallbruch kreeg ik van een vrouw drank aangereikt, die vond dat haar zoon die dag op het tweede plan kwam en moest wachten, totdat zij de lopers had voorzien van vocht en fruit. De man met de hamer ontmoette ik diverse malen na 35 kilometer, maar dat was heel snel vergeten op het moment, dat ik na 3:21:20 uur de finish passeerde. Mijn eerste marathon zat erop en ik was meer dan tevreden. Voor mij was het een topprestatie en het begin van schitterende nieuwe hobby.

Samen met mij was ook Emiel Oudejans gestart. Samen voetbalden wij bij het zaalvoetbal-team van Holtum, hij als keeper en ik als spits. Voor hem was het een moeizame tocht. Uiteindelijk haalde hij de finish in een tijd van 3:57:18.