Vanuit de trainingsgroep van 19:00 uur bij Unitas werd het idee geopperd, om ter afsluiting van het jaar een leuke en vooral natuurlijke wedstrijd te gaan lopen in de buurt van Aken. We zouden vanuit Aken met de bus vooraan in de Eifel worden gebracht, alwaar om 11:00 uur het startschot zou moeten klinken.

We gingen met twee auto's in alle vroegte richting Aken. In Schinnen gingen we Guus Driessen nog even oppikken en zo gingen we naar het atletiekveld van de Aachener Turn-Gemeinde aan de rand van de stad. We kropen even later de bus in en we werden naar een parkeerplaats gebracht. Hier konden we nog wat inlopen, rekken en de blaas legen.

Daarna nog een laatste banaan en wat drank tot me genomen en tenslotte de sporttas met kleren afgeven bij een vrachtauto, die de spullen vervolgens weer aan de finish in Aken zou brengen, waar de vrijwilligers van de loop de spullen weer netjes voor je klaar zouden leggen.

Om 11:00 uur werd het startschot gegeven voor een wedstrijd over 18,3 kilometer. Het parcours liep door een prachtig stukje natuur. Ook in de winter heeft de Eifel zijn charmes. We liepen gedeeltelijk over asfalt, maar ook over onverharde wegen. Het parcours was heuvelachtig en gevarieerd. Halverwege ging het even een heuveltje omhoog en vervolgens zat je op een oude trambaan, die men geasfalteerd had en dienst deed als fiets- en wandelroute. Bij een voormalig station was de enige drankpost ingericht voor de deelnemers en aan het einde van deze trambaan dook je het open veld in, waar je geconfronteerd werd met veel wind, maar vooral met modderige veldwegen. Ergens halverwege dit pad was de autoweg richting Luik, alwaar zo ongeveer het kilometerpunt 12 stond aangegeven.

Nadat je onder het viaduct van deze snelweg was gelopen, ging het nog even twee kilometer tot een dorp, waarna je een weg overstak. Aan de andere zijde van de weg liep je zo het Aachener Wald in. Veel natuur dus, vooral ook in de laatste kilometers. De finish was op de "Sportplatz", waar na het nuttigen van de thee de sporttassen konden worden opgezocht.

De welverdiende warme douche was er niet. Een koude, als je meteen wilde douchen en een net-niet koude als je wat meer geduld had. Maar het was een fantastische ervaring en met een tijd van 1:16:45 over een dergelijk parcours was ik erg tevreden.

De overige Unitassers haalden ook tevreden de finish. In de anonimiteit liep Roger Klingesteijn 1:14, Dr. Arno Schevers liep 1:20, Ton Richter 1:21, Guus Driessen 1:23, Chris Elands 1:23, Pierre Henssen 1:25 en Rianne Wennekes 1:30.

Een mooie wedstrijd, die eindigde in Schinnen bij de familie Driessen. Annie, de vouw van Guus, had namelijk de koffie klaar en zo konden we op een gezellige manier de wedstrijd evalueren en het jaar waardig afsluiten. Voor iedere natuurliefhebber en loper een absolute aanrader dus.