Op 20 maart zou voor de laatste maal de Interlimburgloop worden georganiseerd, dit keer vanuit Sittard naar het historische marktplein van Maaseik. Het was goed loopweer met een temperatuur van 6 graden.

Voor de organisatie zou de inspanning te groot zijn, om een dergelijk evenement te organiseren. Het aantal finishers bedroeg 307, niet echt veel, maar het waren wel allemaal enthousiaste lopers, waaronder ook veel Unitas-lopers.

Het was een heerlijk gevoel, om weer door het landelijke gebied via Einighausen, Obbicht en alle gehuchten, die langs de Maas op de weg richting Maaseik liggen, te lopen.

Het verliep allemaal vrij snel en in Roosteren aangekomen, was het alleen nog richting brug over de Maas richting centrum van Maaseik. Volgens de bordjes op de Maasbrug bij Maaseik stond aangegeven, dat er nog 2 kilometer afgelegd moest worden. Ik begon in mezelf te lachen, want naar de markt was niet meer dan 1 kilometer. Alle schijn bedroog. We kregen de markt in zicht en prompt werden we in een zijstraat gedirigeerd. Je hoorde de finish-speaker, maar je bleef een stuk  van de markt verwijderd. Over de kinderkopjes was het niet echt plezierig lopen. Als je bijna 21 kilometer in de benen hebt in een strak tempo, dan voel je elke kinderkop tot boven in je haarsprieten. Het waren dus niet de makkelijkste laatste 2 kilometer wedstrijd, maar over de eindtijd was ik wel tevreden: 1:27:36. Het was de op twee na snelste halve marathontijd tot dan toe, dus ik moest wel tevreden zijn, ondanks dat trainingsgenoten John Parren met 1:24 en Frans van der Zalm op 1:26 voor mij eindigden.

Ook mijn huisarts kwam ongeveer twee minuten eerder binnen dan ik. Ton Richter, ook een trainingsmaat op donderdag kwam 2 minuten na mij binnen, Jean Storms op dik 8 minuten en Guus Driessen op 9 minuten. Ook Nico Leurs liet ik achter mij. Zijn achterstand op mij was 10 minuten. Daarna eindigde nog Pierre Henssen, 1 minuut achter Nico. Rianne Wennekes eindigde uit de trainingsgroep van Unitas op 20 minuten na mij.

Van de DSM-ploeg eindigde Leny Paes en Simon Blok gezamenlijk in een tijd van 1:54, terwijl Kees de Jong, het echte zwaargewicht uit de DSM-ploeg, als laatste eindigde in een tijd van 2:05.

De meeste deelnemers waren tevreden over de organisatie en het schitterende parcours.