Het jaar 1994 had ik met een tevreden gevoel afgesloten. Gedurende de wintermaanden was ik blijven doortrainen en dat was meteen te merken tijdens de eerste wedstrijd, die ik in het nieuwe jaar liep.

Traditiegetrouw was er weer de Peter Rusman Loop op 2e Paasdag in Oisrbeek. Het weer was niet geweldig, 6 graden en een matige wind. Ook de zon was nergens te bespeuren. Desondanks had ik er alle vertrouwen in, dat ik hier een goede tijd zou neerzetten.

In de eerste beklimming ging ik in een rap tempo de helling op richting Klein-Doenrade. Daarna kon ik mijn tempo lange tijd vasthouden. Ik liep constant samen of in de buurt van John Parren, een van mijn trainingsmaatjes bij Unitas. Wij wilden niet voor elkaar onderdoen, waardoor het tempo hoog bleef. In de laatste kilometers moest ik John echter laten gaan, maar bleef hem wel constant in mijn vizier houden. Op de markt in Oirsbeek bleek ik een fantastische tijd te hebben neergezet, namelijk 1:05:48, tot dan toe de op een na snelste tijd op de 10 Engelse Mijl. John was een minuut voor mij geëindigd.

Andere trainingsmaatjes van Unitas eindigden op redelijke afstand. Ton Richter in 1:12, Pierre Henssen in 1:15, Guus Driessen in 1:16 en Rianne Wennekes in 1:17. Hub Heynen daarentegen eindigde onder het uur, maar zijn tempo lag dan ook tijdens de trainingen een versnelling hoger. Ook mijn huisarts Peter van Galen liep weer mee en eindigde in 1:07.

Ook van de DSM-ploeg was een delegatie aanwezig. Frans Wagemans was hierbij de snelste in een tijd van 56 minuten. Daarna volgde Jo Schoonbroodt onder het uur, waarna Frank Gijskens een tijd van 1:07 neerzette. Twee minuten na hem kwam Rien Alfenaar over de finish. Simon en Leny kwamen ver in de achterhoede op 1:25 binnen.