Na de training voor de marathon van Rotterdam in het voorjaar, verlegde ik het accent van mijn training steeds meer richting bergtraining. Lange duurlopen over de Limburgse heuvels en midden in de week in de bossen van Sweikhuizen maakten volop deel uit van mijn trainingsinspanning. Daarnaast probeerde ik wedstrijden te lopen, waarin zo veel mogelijk beklimmingen waren opgenomen.

Een van die wedstrijden was de Wijnbergloop, die dit jaar over 22,4 kilometer ondergrond voerde, eerst langs de Apostelhoeve en vervolgens terug richting Jekerdal en zo over zowat elke beklimming, die de St. Pietersberg herbergt. Een goede test voor het klimvermogen, waarbij de kuiten weer behoorlijk op de proef werden gesteld, mede door de vele afdalingen, want uiteindelijk kwam de deelnemer toch weer uit bij de atletiekbaan van Kimbria Maastricht.

Ik kon tevreden terugkijken op deze wedstrijd met een eindtijd van 1:38:41. Het zou de snelste tijd zijn, die ik ooit over deze wedstrijd zou lopen. Als dank voor de deelname aan deze wedstrijd kreeg iedere finisher nog een fles rode wijn cadeau en die smaakte bijzonder goed na zo'n zware  inspanning.