In de maand nadat de Telematicaloop plaatsvond, trachtte ik de trainingsintensiviteit vast te houden en dat lukte redelijk. Toch begon ik zo langzamerhand genoeg te krijgen van alle lange duurlopen, die ik had afgewerkt ter voorbereiding op de marathon van Rotterdam en de Cross du Mont Blanc vanaf het begin van het jaar.

Ik schreef daarom ter afsluiting van het jaar  in voor de eerste editie van de Mergelland Marathon in Meerssen, een heuvelmarathon over een schitterend natuurlijk parcours. Het was jammer, dat het erg bewolkt en vochtig was die dag. Desondanks konden de lopers volop genieten van de prachtige omgeving van Valkenburg en Margraten en vervolgens weer terug richting Meerssen.

Op het einde van de rit bij Rothem begon de vermoeidheid parten te spelen. De ene na de andere inzinking moest ik overwinnen. Ik werd nog gepasseerd door DSM-ers, waarvan ik niet had verwacht, dat ze mij zouden passeren tijdens een marathon.

Over de eindtijd van 3:28:43 kon ik desondanks tevreden zijn. Ik kon weer een marathon bijschrijven op mijn lijstje. Het was een mooie en ik had van elke kilometer, die ik over het parcours aflegde, genoten.