Langzaam liep het jaar ten einde. In de herfstperiode werden nog diverse wedstrijden georganiseerd, maar voor mij was er maar een wedstrijd, die tot de verbeelding sprak, de 4 Cimes de Battice, van het begin tot het einde heuvels en nog eens heuvels. Een tocht door het Waals gebied over 33 kilometer, waarbij de loper vaak geteisterd werd door herfstweer.

Na de Jungfrau Marathon had ik de trainingsintensiteit wat naar beneden bijgesteld, maar ondanks alles bleek ik nog voldoende kracht in mijn benen te hebben, zodat ik vrij constant mijn kilometers kon afleggen. Uiteraard was het niet mogelijk om een toptijd te realiseren, maar uiteindelijk kwam ik als 349e over de finish en als 151e in mijn categorie. De eindtijd was 2:51:32 en het betekende, dat er nog 561 na mij zouden finishen.

Met mij liepen ook vele Nederlanders deze wedstrijd. De beste Nederlander was Math Roberts, de ultraloper van Unitas, die in een tijd van 2:14 finishte. Pierre Muyrers, nog zo'n kilometervreter van STB kwam ongeveer 10 minuten voor mij over de streep. Albert Verbunt van STB had 3:01 nodig, evenals Boy van Oppen van Unitas. Tenslotte was er nog Ton Richter, die in een tijd van 3:47 over de finish kwam.

Al met al een mooie wedstrijd over een schitterend parcours en een opperbeste verzorging.