Zoals gewoonlijk kwam ik vanuit Brunssum naar Langraaf en probeerde bij McDonalds rechts af te slaan richting parcours van de Heideloop. De weg was echter afgesloten in verband met een Schuttersfeest en de verkeersregelaar aldaar wist niet, welke richting we uit moesten gaan. De start was volgens hem op een andere plek, dus besloot ik naar de Cooperbaan op de heide te rijden, maar daar trof ik alleen een tweetal Duitsers aan, die ook niet wisten, waar ze naar toe moesten. Ik gaf aan, dat ik naar de andere kant van de heide zou rijden en de twee Duitse auto’s reden achter mij aan. De start bleek echter op dezelfde plek plaats te vinden als andere jaren en in de kantine op het voetbalveld van de Kakertse Boys haalde ik mijn startbewijs af. De voetbalploeg moest echter nog voetballen die middag en dat betekende, dat de lopers geen gebruik konden maken van de douches. Dus dat begon al goed en dat alles met de temperatuur, die maar steeds hoger opliep. Ik sprak nog met een aantal STB-ers, die de wedstrijd regelden en met Herman Gerards en Roger Gelissen, die reeds hadden gelopen op een kortere afstand.

Om even na 12:30 uur klonk het startschot en liepen we zoals gewoonlijk berg afwaarts. Al snel bleek, dat het geen dag was, waarop records zouden kunnen worden gebroken en ik besloot dan ook niet voluit van start te gaan. Ik liep in feite mijn eigen tempo en keek niet naar wat langs me door flitste. Ook probeerde ik geen lopers te blijven volgen, want in deze warmte was de man met de hamer ook meteen einde oefening.

Na 3 kilometer kregen we een spons aangeboden en 2 kilometer later kregen we onze eerste drankpost. Ik nam rustig de tijd, om de sportdrank naar binnen te werken en vervolgde daarna weer de wedstrijd. Het ging daarna lekker door het bos, zonder dat je volop in de zon liep. Op 6,5 kilometer begonnen we aan de beklimming richting finish en bij de eerste doorkomst maakt ik volop gebruik van de drank bij de drankpost, die vlak na de finish was geposteerd. Daarna vervolgde ik de tweede ronde.

Na 10 kilometer wedstrijd kreeg ik het echt moeilijk en nam even wat gas terug. Daarna ging het wel weer en na de drankpost op ongeveer 11 kilometer wedstrijd hervond ik mijn tempo weer. Ik ging nog een wandelende loper voorbij en riep hem toe, dat hij mij maar moest proberen te volgen. Hij begon weer achter mij aan de hollen en kon bijblijven tot aan de laatste beklimming, waar hij langzaam wegzakte bij mij. Ik kon mijn tempo aardig vasthouden en finishte in 1:30:47. Gezien de drukkende warmte en de geringe trainingsarbeid van de afgelopen periode kon ik tevreden zijn over de eindtijd, zo’n 4 minuten langzamer, dan het jaar ervoor over dit parcours.

Jammergenoeg konden we geen gebruik maken van de douches en belde ik naar huis, zodat ik bij thuiskomst heerlijk kon genieten van een bad. Ondanks de zoektocht naar de start en de ontbrekende douche-mogelijkheden toch volop lof voor de organisatie van dit evenement.